“6 Aralık 1931’de doğmuşum, iyi mi etmişim? / 37 İlkokul siyah önlük, beyaz yaka, toplumda ilk fiyaka / 41 Orta mektepte soluk beniz, kısa saç ve umutlardan kıskaç / 1945 Lise, pembe hayaller, yeşil filizler, yorulmayan dizler / Akademi 1950 renk dünyasında renksiz yelkenli / 1952 film, plak, dik bir boyun ve alın ak / 1954 sahne, çile, para, çile artık ne dilersen dile / 62 en büyük aşkım, 62 en deli gönlüm, 62 en neyse / Bin dokuz yüz bilmem kaç veda kara dünyaya”
Bu sözlerle anlatıyor Zeki Müren, 31 yıllık geçmişini sevenlerine… Yolun yarısı aslında. Ömrünün ilk yarısını sadece dokuz cümleye sığdırıyor. 9 cümlede “Sanat Güneşi”nin doğuşu ve batmaya başlaması saklı.
